Тэрхэн үед зүрхний минь цохилт хормын төдийд түргэсэн цээжин биед минь багтаж ядан булгилаж, алга минь хөлөрч амьсгаа минь давчдаад яахын аргагүй би догдолж байгаагаа мэдлээ. Догдлох сэтгэл минь дэндэж “дотоод хүн” маань намайг шатны уруу гүйлгэчихлээ. Гадаа гарч хэсэг хугацаанд өөрийгөө тайвшруулахыг хичээн элдвийг дотроо бодож эцэс сүүлд нь “Эр хүн! чи чаднаа! ” гэж өөртөө шивнээд эргээд л шат өөд гүйн гарна. Ингэж ахин дахин шат өгсөж буусаар нилээд хугацааг ардаа орхилоо.

Гадаа гарч орцны ойролцоох жижиг модон сандал дээр суунгаа : Би нээрээ яагаад ийм зүрх зориг муутай байдаг байнаа. Зүгээр л нэг таалагддаг охиндоо Валентиний баяраар ганц цэцэг ч гэрт нь оруулаад өгчихөж чадахгүй гэж өөрийгөө голлоо. Үнэндээ тэр охин надад зүгээрч нэг таалагддаг биш бүр маш их таалагддаг байсан юм л даа. Би гэдэг хүн хорвоод 19 жил амьдрахдаа хэн нэгэнд хэзээ ч ингэтлээ их татагдаж үзсэнгүй. Анх манайх энэ байранд нүүж ирээд удаагүйхэн би дэлгүүр орж бага сага хүнсний зүйл авах санаатай явж байгаад энэ охиныг анх харж билээ. Би айлын ганц хүү, аав ээж хоёр маань ихэвчлэн оройн цагаар л гэртээ үзэгддэг тул гэрийн бүхий л жижиг сажиг ажлыг үндсэндээ би л хариуцна. Хүнс цуглуулах, хоол хийх, гэр цэвэрлэх, хувцас угааж индүүдэх гээд л ямар ч эмэгтэй хүнээс дутхааргүй харин ч бүр илүү хийнэ гээч. Харин найзлаж нөхөрлөх тал дээр бол маруухан гэж хэлж болноо. Угын дуу цөөтэй дарвиж далдаганах дургүй гадуур гарч найзуудтайгаа шоудаж архи дарс уухаас илүүтэйгээр гэртэй халуун хоолоо идсэн шигээ зурагт үзэж суух нь надад таалагддаг учраас тэр зүйлсийг сонирхдог найзууд маань надаас хөндийрсөн. Тэгээд л надтай сонирхол нэгтэй найзууд маань гэвэл тун цөөн тооны багын найзууд маань л байна. Харин охидын талаар бол / хэхэ/ дарааллан 8 жил синглээрээ явсандаа хөөрхий. Зарим хүмүүс гайхдаг л юм. Бүтэн 8 жил юу хийсэн байнаа гээд л... Бага ангидаа нэг охинд сайн болоод тэрнийгээ гуйж байсан юм. 10тай хүүхдийн үерхэх гэж юу байхав дээ 14 хоноод л салсан байх. Харин энэ жил 9 дэх удаагаа синглээрээ байхнуу үгүй юу гэдгийг одоо л шийдэх гэж байна даа. Миний талаар гэвэл гэвэл нэг иймэрхүү. Харин тэрхүү чухам намайг энэ жил Валентиний баяр тэмдэглэх үү үгүй юу гэдгийг шийдэх охины талаар гэвэл яг миний эсрэгээр гэж хэлж болно. Айлын отгон охин дээрээ 3 ахтай. Гурван ахтай болоод ч тэрүү их эршүүд. Хувцаслалт харьцаа энэ тэр нь бол ер нь л хайнга талдаа. Гэхдээ чухам энэ зан нь л намайг өөртөө татсан юм. Бусад охид шиг хуурамч дүр исгэдэггүй яг л өөрийнхөөрөө байдаг. Анх танилцахдаа хүртэл их сонин танилцсан юм. “ Номин” супермаркет хямдрал заралсан гэж би сонсонгуутаа л очоод баахан юм аваад харих гэтэл гарт багтхааргүй их тортой юм болчихсон байдаг байгаа. Манайх“ Номин” супермаркетаас хэдхэн алхмын л зайтай болхоор такси явдаггүй тэгээд яахаа мэдэхгүй хоёр гараараа дүүрээн тортой юм барьчихаад байхад цаана нь бас дөрвөн ч тортой юм үлдээд байв. Харин намайг тэгж мунгинаж байхыг тэр охин харсан бололтой ирж миний үлдсэн дөрвөн тортой юмыг авч намайг гэрт минь хүргэж өгсөн юм даа. Ихэндээ би их л ичэж байсан эмэгтэй хүүхдээр туслуулаад гэртэй хүргүүлж байдаг гээд л. Тэгээд орой нь би баярласан сэтгэлээ илэрхийлж уух юмаар дайлая гээд тэгээд л бид 2 танилцсан юмдаа. Тэр оройноос хойш би бага багаар түүнд дасаж нэг л мэдхэд сайн болчихож, магадгүй хайртай ч байж мэднэ. Өчигдөр би түүнээс өөртэйгөө үерхэх санал тавьсан. Харин тэр хариугаа маргааш ирж аваарай гэсэн юм л даа. Ингээд л би гэдэг хүн урьд өмнө нь хэзээ ч байгаагүйгээр их сандарч гэрт нь очиж түүнд зориулан авсан сарнай цэцгийн баглаагаа өгөн хариугаа сонсоно гэхээс зүрхшээж хэд хэдэн удаа хаалганых нь гаднаас буцаж гарсаар одоо ингээд гадаа сууж байгаа минь энэ.
Заза цаг ч хэдийнээ орой болчихож анх танилцаж байсан үе ээ эргээд санасан чинь үнэхээр сайхан санагдаж байна шүү. Надад зөвшөөрөхгүй байсан ч би тэрнийгээ сэтгэл дотроо хайрлах л болно. Би ингэж бодоод сүүлийн удаа зоргио чангалаад дахин нэг удаа түүний орцны хаалгыг татан орлоо. Энгийн үед хормын төдийд л гарчихдаг 3 давхар маань энэ удаад 30 давхар болсон мэт шатнууд ар араасаа хөвөрсөөр л... за гүйцээ ! ингээд би түүний хаалганы өмнө ирчихлээ. Бүхнийг дуусгая ! зөвшөөрөөгүй ч би сэтгэлээр унахгүй ээ гэж өөрийгөө хуурлаа. Үнэндээ би маш их сэтгэлээр унана гэднээ мэдэж байлаа. Хаалганы хонхыг дарлаа. Намайг хүлээж байсан юмуу гэлтэй хаалга ч маш түргэн онгойж Саруул гарч ирлээ. Саруул хэдийнээ гадуур хувцсаа өмсчихсөн : Би гарчихаад ирэе гээд хаалгаа хаав.
Саруул : Чи чинь яасан удаж байж ирдэг юм бэ?
Би : Өө харин ажил гараад гэж худлаа хэлэв /үнэндээ бол би тэдний гэрийн гадаа аль эрт ирсэн боловч орж зүрхлэхгүй байснаас ингэж удсан билээ/. Май энийг чамд гээд би сарнай цэцгийн баглаагаа сунгав. Дотроо бол би хурдхан л хариугаа сонсох юмсан гэхээс байж ядаж байв..
Саруул : Баярлалаа. Ямар гоё сарнай вэ? Харин жоохон хайрагдчихсан байна тэ? Чи гаднаас авсан юм уу?
Би : Үгүй. аан.. Тийн.. гадгаас авсын гэж бас л худлаа хэлэв.
Саруул : Чи хариугаа сонсмоор байна уу
Би : Аанхан 2лаа ийшээ орж сууя гээд би бидний байрнаас холгүйхэн кафег санал болгов.
Бид 2 хамгийн захын ширээг сонгон сууж тэр маань халуун шоколад харин би тэвдсэн хэвээр байсан тул пиво захиаллаа. Саруулын нүд нь харцаа салгамгүй үзэсгэлэнтэй, тормолзоод л булбарай хацар нь ягаарсан нь үнэхээр эгдүүтэй харагдаж байлаа. Тэр надад юу ч юм яриад л байв. Харин би зөвхөн тэр надад зөвшөөрөх болов уу үгүй болов уу? зөвшөөрвөл би ... үгүй бол би ... гэж ирээд л зөвхөн тэр хариуны талаар л бодож байв. Үе үе аанхан гэчихээд л түүний ярианы нэг ч үгийг анзааралгүй чихнийхээ хажуугаар урсгаад л... тэгж байтал саруул 2ла гаръя гадаа аймар гоё том том ширхэгтэй цас орж байна гэв. Би ч үг дуугүй л толгой дохив.
Гадаа үнэхээр сайхан байв. Ямар ч салхигүй намуухан цас дээрээс ороод л энд тэнд хосууд эрхлэлдээд л .. би ч бас эдний нэг болхыг үнэндээ хүсэж байв. 8 жил сингл явсан одоо эрх биш цаг нь болоо байлгүйдээ гэж битүүхэн дотроо горьдно. Би тэсэлгүй Саруулаа чи надад хариугаа хэлэхгүй юмуу гэвэл Саруул надлуу харж байснаа : би би би .... заза хэлэхээ больлоо дараа хэлэе гэв. Би : Еэ одоо хэлчих л дээ тэхүү гуйж байна гэвэл Саруул тэгвэл нүдээ ань. Би гайхаж байсан ч хурдхан л хариугаа сонсохын түүс болж байсан болхоор нүдээ анилаа.... Саруул: би зөвшөөрч байна гээд миний уруул дээр үнсэв. Би хэсэг байж байгаад нүдээ нээгээд харвал Саруул аль хэдийнээ надаас холдон гүйж байв. Миний инээд хүрч хөөе Саруулаа хөөе намайг хүлээж байл даа гээд араас нь гүйлээ... Саруул надлуу нэг харж жаргалтай нь аргагүй инээснээ : Чаддын бол бариачдээ тэгээд гээд яг л хүүхэд шиг хөөрч байлаа.

http://www.goolingoo.mn/-c